EK Slot-it Brussel 18 - 20 november 2011
Van 18 t/m 20 november was het zover de 3e wedstrijd voor het EK slot-it 2011. Dit maal werd Brussel aan gedaan. De gastheer was de Brussels Scalex Club.
Op vrijdag 18 november ging de bel in Hooglanderveen rond een uurtje of 10.15, daar stond Eddy al. Hij was rond 8.40 van huis gereden. Omdat we pas rond 12.00 afgesproken hadden in Son en Breugel konden we nog een uurtje op de eigen baan wat rondjes maken (alsof we dit weekend niet genoeg zouden rijden :)). Na lekker warm gereden te zijn zakte we af naar Son en Breugel, daar waar Paul, Kevin en Sebastiaan al klaar stonden. Omdat Rob (vader van kevin) ook meeging moesten we even een pitstop maken bij het station van Best. Zo nu iedereen er is kunnen we wederom verder afzakken naar Brussel.
Daar aangekomen natuurlijk benieuwd naar de baan, en ja hoor zoals al ons toegezegd was daar ligt hij…… op de grond. Is wel even wennen een baan op de grond en niet verhoogd. Maar daardoor heeft het wel iets gezelligs. Iedereen kan makkelijk rond de baan komen en je hebt overal goed zicht.
Tegen 16.00 begon de training, vanaf het 1e moment hebben we de auto op de baan gehad. We hadden verschillende auto’s bij ons (wel allen een Porsche 956 KH). Nu was het kijken met welke auto we de beste tijden en ook vooral het lekkerste konden rijden. Alle 24 banen konden we voor ongeveer 11 minuten testen. Iedereen heeft zo zijn baan goed kunnen trainen, en uiteindelijk is ook de auto uit de bus gekomen welk het zou gaan worden.
Aan het eind van de avond zijn Kevin en Rob naar een hotelletje gegaan, Marco, Eddy, Paul en Sebastiaan zijn terug gereden naar Best om daar de nachtelijke uurtjes door te brengen.
De volgende morgen weer naar Brussel gereden, en rond 9.00 stonden we er weer klaar voor. De auto moest zijn keuring ondergaan. Op een paar kleine dingetjes na die nog ter plekke zijn aangepast (bv kapgewicht was te licht) werd de auto goedgekeurd.
Het wachten is op de kwalificatie, welk door Marco zal worden gereden op de rode baan. Hier hebben de banen geen nummers maar kleuren, dat zal verder in het verhaal nog even terug komen, dat dit niet altijd handig is. Marco reed een 11e tijd met 5 duizendste achterstand op de 10e plaats. Dus net geen top 10 kwalificering. Dit geeft veel moed voor de race.
Eindelijk gaat de race beginnen, Sebastian trapt hem af op een buitenste baan. Waarna de andere rijders ook hun beurten krijgen. Doordat er 25 teams zijn en maar 24 banen, is er elke stint 1 team die vrij is (een bye heeft). De eerste uren komen we goed de wedstrijd door, en doordat er steeds wat teams een bye hebben gehad, en wij hem pas in de nacht hebben staan wij erg hoog in het klassement. Uiteindelijk staan we op de 2e plaats. Het team dat 1e staat zal de volgende heat zijn bye krijgen, dus met een beetje mazzel zouden we op de 1e plaats kunnen komen te staan. Natuurlijk is dit vertekend, want wij moeten nog de bye krijgen. We liggen op dat moment rond de 10e plaats virtueel.
Maar dan slaat het noodlot toe. Nadat de auto in het donker een kleine uitstap maakte, wilde/kon de marshall hem niet in het slot zetten. Dit duurde al bij al 2 ronden. In deze 2 ronden was de ergernis bij vele erg groot. Toen uiteindelijk de wagen in het spoor stond heeft hij nog 3 meter gereden waarna hij stil viel. Er was geen beweging meer in te krijgen. Auto van de baan en kijken wat er loos is. En dan blijkt de auto bij de sleutel tafel gewoon te rijden, weer terug naar de baan, en nee hoor niets. Wederom terug naar de sleutel tafel, hij reageert toch echt, dan maar een andere regelaar, nee ook niet, de wagen doet niets. Blijkt dat de slepers voor de scalectrix baan te plat staan. Hierdoor is er geen contact met de baan. Hoe dit nu kan, we hebben wel onze ideeën mbt de marshal, waar natuurlijk geen bewijzen. Dit “geintje” heeft meer dan 35 ronden geduurd. We waren hierdoor terug gezakt naar een viruteel 15e plek.
Ik ben na mijn stint naar de desbetreffende marshal gelopen en hem gevraagd waarom hij meer dan 30 seconden de auto in zijn handen hield. Hij kwam toen met het verhaal dat hij doordat het donker was, en er totaal geen verlichting was de kleuren niet goed kon zien. En ja groen en rood lijken dan wel erg op elkaar. Dus dit is een verbeter puntje voor de volgende keer, naast de kleuren ook nummertjes op de baan zetten.
Nu de kop er maar bij houden en weer onze plekken terug vechten. Het wordt alweer licht, en het einde is in zicht. Langzaam zijn we weer op de 10e plaatst terecht gekomen. Zou het noodlot weer toeslaan? Want het blijkt dat onze rechtersleper het aan het begeven is. Hij is zo kleine en zo dun geworden dat het eigenlijk al niet meer kan dat de auto nog rijdt. Maar ja om nu een sleper te gaan vervangen kost zoveel tijd, en omdat het groepje waarin wij zitten erg dicht op elkaar ligt, we heel erg ver zouden terug vallen in de klassering. Hierom wordt er gekozen om maar door te rijden, niet te veel uitvliegers meer hebben en het maar het beste er van te hopen. We moeten nog bijna 3 ½ uur.
We blijven goed rijden en komen zelfs op de 9e plaats terecht, dit door heel constant zonder uitvliegers de auto rond te sturen. Alle rijders van ons doen dit prima. Sebastiaan is de laatste van ons om de auto binnen te rijden. En dan, 1 ½ minuut voor het einde van de wedstrijd valt de auto stil. De sleper is nu echt op, hij rijdt geen cm meer. Gelukkig kunnen we de 9e plaats toch behouden.
Al met al een enerverende wedstrijd waar wij een prima prestatie hebben neergezet.
Eindigen in een sterk deelnemers veld in de top 10.
